در هجوم فاصله ها دلم پناهنده خیال توست

بیشتر از هر چیز، دلم می‌خواست می‌توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، تا هنگام مرگم، به تو نگاه کنم! در هجوم فاصله ها دلم پناهنده خیال توست...

تا حواس همه شهر به برف است بیا گرم کن این بغل سرد زمستانی را... در هجوم فاصله ها دلم پناهنده خیال توست...

دارم برایت می نویسم هرچند دیرمی خوانی هرچند آنقدر خسته ای که نگاهت تار شده... لیلای من نگاه کن عقربه های هیچ ساعتی تکان نمی خورد !نگاه کن زمان از حرکت ایستاده استو خیال "تو"در من راه می رود !نفس می کشدترانه می خواندمن را عاشقانه صدا میزندامسال بهار بهتر ازهر سالما را درآغوش خواهدکشید فکرش رابکن لیلا این زمستان به بهار ختم میشود !برگهای دلتنگی از نگاه پراز لبخند من‌افتاده است لیلا هوای شهربدون تومرزهای قرمز هشدار آلودگی را رد کرده استفکرش را بکن آمدنت چطور عشق رابه جان این کلمات انداخته باورکن من اولین مردی هستم که از دلتنگی شاعر شده است در هجوم فاصله ها دلم پناهنده خیال توست...ادامه مطلب